[News] เรื่องราวของ “บดินทร์” คุณพ่อที่สู้กับโรคมะเร็ง และได้รับกำลังใจจาก “ลูกชาย” ที่มาชวนให้เล่นเกมด้วยกัน
.
“ต้องลุกขึ้นสู้อีกครั้ง…เพราะยังมีลูกคอยเล่นเกมด้วยเสมอ”
.
นี่คือเรื่องราวของคุณปาป้า หรือ Bordin Chanakongthaworn ผู้ชายทั่วไปที่มีภรรยา และลูกชายที่ชื่อปาแปง ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย ตามแบบคนทั่วไป แต่เมื่อ 5 ปีก่อน ชีวิตเขาพลิกผันจากคนปกติที่แข็งแรง หลังจากแพทย์วินิจจัยว่า เขาเป็น “มะเร็งหลังโพรงจมูก ระยะสาม”
.
“โลกมันเงียบไปหมด ไม่ใช่แบบในหนัง ไม่ใช่แบบคนร้องไห้โฮ แต่มันเหมือนคนทั้งโลกยังเดินต่อไป ยกเว้นผม… ที่หยุดอยู่ตรงนั้นใน เงามืด”
เขากล่าว
.
ในวันที่คำว่า “ไม่เป็นไรหรอก” ไม่มีความหมายอีกต่อไป เพราะหัวใจของคุณบดินทร์ ร่วงลงไปกองกับพื้นแล้ว ทุกอย่างมันแตกสลาย และเดินออกจากโรงพยาบาล เหมือนคนไร้วิญญาณ พร้อมคำถามเดียวซ้ำๆ ในหัวว่า “ลูกจะอยู่ยังไงถ้าไม่มีพ่อ”
.
ซึ่งคุณบดินทร์ตัดสินใจที่จะ “สู้กับมัน” ดู แต่พอเข้าสู่กระบวนการรักษาจริงๆ เขาถึงได้รู้ว่า ชีวิตไม่มีทางเลือกอะไรทั้งนั้น ไม่มีเวลา ไม่มีแม้แต่แรงที่จะตั้งคำถามว่า “ทำไมถึงต้องเป็นเขา?” เขาผ่านการคีโม จนพังไปทั้งร่างกาย แต่ที่พังยิ่งกว่าคือ “จิตใจ” ที่เหมือนอยู่ในฝันร้ายไม่รู้จบ ที่เขาต้องผ่านความทรมานของการคีโมวนเวียนไป จนเขาถึงกับอยากจะยอมแพ้ให้กับมะเร็ง
.
แต่สิ่งเดียวที่เป็นเหมือน “ห่วงสุดท้าย” ที่รั้งเขาไว้จากปากเหวในวันที่เขากำลังจะยอมแพ้ก็คือสิ่งที่เขาตั้งคำถามซ้่ำๆ ในตอนที่ตัวเองรู้ตัวว่าเป็นมะเร็ง นั่นคือ “ลูกชาย” และ “ภรรยา” ที่ให้กำลังใจมาโดยตลอด
.
แม้ว่าเขาจะนอนอยู่บนเตียง ร่างกายขยับแทบไม่ได้ มีสายเจาะหน้าท้องที่ยังต่ออยู่กับถุงข้างตัว และกลิ่นยาที่คละคลุ้ง สิ่งเดียวที่ปลอบประโลมเขาได้ มีเพียงแค่คำพูดเบาๆ ของเด็กชายตัวเล็กๆ ที่ยื่นจอยเกมมาให้ตรงหน้า
.
“ป๊า…มาเล่นจอยเพลย์สี่กันมั้ย”
.
และเกมที่คุณบดินทร์เล่นกับลูกชายก็คือ God of War 4 ที่ลงให้กับเครื่อง PS4 ที่ในหน้าจอ เขาเหมือนเป็น Kratos พ่อที่บอบช้ำมาทั้งชีวิต และข้างๆ เขาก็คือ Atreus ลูกชายที่กล้าหาญ ดื้อรั้น แต่เต็มไปด้วยความรัก เหมือนในชีวิตจริงของเขาไม่มีผิด
.
“ใช่ครับ…ผมเล่น God of War 4 กับลูกชาย ทั้งที่ยังมีถุงหน้าท้องห้อยอยู่ แต่ลูกไม่เคยรังเกียจ หรือสมเพช มีแต่เสียงเชียร์ให้สู้ต่อ เขาหัวเราะเมื่อผมพลาด เขาช่วยแนะนำว่า ‘ป๊า กด R1!!’ เขาเอียงหัวมองเวลาผมหลับคาจอย แล้วพูดว่า ‘งั้นป๊าพักก่อนนะ เดี๋ยวเราค่อยเล่นต่อพรุ่งนี้ก็ได้’
.
วันไหนที่ผมท้อ ไม่อยากลุก ไม่อยากแม้แต่จะหายใจ ลูกจะเดินมาถามแค่ว่า ‘วันนี้ป๊าไหวมั้ย เล่นจอยเพลย์ 4 กัน’ และทุกครั้งที่เสียงลูกพูดแบบนั้น… เหมือนพลังชีวิตของ Kratos กลับมาอีกครั้ง แม้ในโลกความจริง พ่อคนนี้ยังต้องพึ่งถุงหน้าท้อง ต้องกินอาหารเหลว หมดแรงแม้แต่จะเอ่ยคำใด แต่ในเกม…ผมยังได้เดิน ได้วิ่ง ได้ต่อสู้ และที่สำคัญ…ผมได้ทำทุกๆ อย่างไปพร้อมลูก บางคนเล่นเกมเพื่อฆ่าเวลา แต่ผมเล่นเกม…เพื่อ ‘ต่อชีวิต’ เพื่อไม่ให้หัวใจผมตายไปก่อนร่างกาย เพราะข้างๆ จอยเกมนั้น คือลูกชายที่ยังเชื่อเสมอว่า พ่อของเขา…แข็งแกร่งพอที่จะกลับมายืนได้อีกครั้ง”
คุณบดินทร์กล่าว
.
จากวันที่ คุณบดินทร์หมดแรงจนแทบยกจอยไม่ไหวในวันนั้น ผ่านมา 4 ปี ตอนนี้เขากลับมาเป็นปกติและหายจากมะเร็งจนเรียกได้ว่า เกือบมาใช้ชีวิตได้อย่างปกติแล้ว แต่สิ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนคือ คุณบดินทร์ยังคงเล่นเกมกับลูกชายเหมือนเดิม ยังคงเคียงข้างกันในโลกแห่งจินตนาการบนจอทีวี กับ “วิดีโอเกม” ที่ผู้ใหญ่หรือใครหลายคนมองว่าเป็นเรื่องไร้สาระ แต่มันคือ “พลัง” ให้กับคนคนหนึ่ง ลุกขึ้นสู้กับความทรมานของโรคร้ายและลุกขึ้นสู้อีกครั้ง
.
“และผมก็ยัง…แกล้งแพ้ให้เขาเหมือนเดิม ก็แหละ…เป็นพ่อต้องแพ้บ้าง เพื่อให้ลูกได้ชนะ เหมือนวันที่พ่อเคย ‘แพ้ทุกอย่าง’ แล้วลูกคนนี้… คือคนที่ ‘ดึงพ่อกลับมาชนะอีกครั้ง'”
คุณบดินทร์กล่าวสรุป
.
อนึ่ง บทความนี้ขออนุญาตจากคุณบดินทร์เพื่อนำมาเรียบเรียงใหม่เพื่อโพสต์ลงเพจเกมถูกบอกด้วยแล้ว
.
อสอง ติดตามอ่านเรื่องราวทั้งหมดได้ที่หน้าเพจส่วนตัวของคุณบดินทร์ได้เลย
.
“ต้องลุกขึ้นสู้อีกครั้ง…เพราะยังมีลูกคอยเล่นเกมด้วยเสมอ”
.
นี่คือเรื่องราวของคุณปาป้า หรือ Bordin Chanakongthaworn ผู้ชายทั่วไปที่มีภรรยา และลูกชายที่ชื่อปาแปง ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย ตามแบบคนทั่วไป แต่เมื่อ 5 ปีก่อน ชีวิตเขาพลิกผันจากคนปกติที่แข็งแรง หลังจากแพทย์วินิจจัยว่า เขาเป็น “มะเร็งหลังโพรงจมูก ระยะสาม”
.
“โลกมันเงียบไปหมด ไม่ใช่แบบในหนัง ไม่ใช่แบบคนร้องไห้โฮ แต่มันเหมือนคนทั้งโลกยังเดินต่อไป ยกเว้นผม… ที่หยุดอยู่ตรงนั้นใน เงามืด”
เขากล่าว
.
ในวันที่คำว่า “ไม่เป็นไรหรอก” ไม่มีความหมายอีกต่อไป เพราะหัวใจของคุณบดินทร์ ร่วงลงไปกองกับพื้นแล้ว ทุกอย่างมันแตกสลาย และเดินออกจากโรงพยาบาล เหมือนคนไร้วิญญาณ พร้อมคำถามเดียวซ้ำๆ ในหัวว่า “ลูกจะอยู่ยังไงถ้าไม่มีพ่อ”
.
ซึ่งคุณบดินทร์ตัดสินใจที่จะ “สู้กับมัน” ดู แต่พอเข้าสู่กระบวนการรักษาจริงๆ เขาถึงได้รู้ว่า ชีวิตไม่มีทางเลือกอะไรทั้งนั้น ไม่มีเวลา ไม่มีแม้แต่แรงที่จะตั้งคำถามว่า “ทำไมถึงต้องเป็นเขา?” เขาผ่านการคีโม จนพังไปทั้งร่างกาย แต่ที่พังยิ่งกว่าคือ “จิตใจ” ที่เหมือนอยู่ในฝันร้ายไม่รู้จบ ที่เขาต้องผ่านความทรมานของการคีโมวนเวียนไป จนเขาถึงกับอยากจะยอมแพ้ให้กับมะเร็ง
.
แต่สิ่งเดียวที่เป็นเหมือน “ห่วงสุดท้าย” ที่รั้งเขาไว้จากปากเหวในวันที่เขากำลังจะยอมแพ้ก็คือสิ่งที่เขาตั้งคำถามซ้่ำๆ ในตอนที่ตัวเองรู้ตัวว่าเป็นมะเร็ง นั่นคือ “ลูกชาย” และ “ภรรยา” ที่ให้กำลังใจมาโดยตลอด
.
แม้ว่าเขาจะนอนอยู่บนเตียง ร่างกายขยับแทบไม่ได้ มีสายเจาะหน้าท้องที่ยังต่ออยู่กับถุงข้างตัว และกลิ่นยาที่คละคลุ้ง สิ่งเดียวที่ปลอบประโลมเขาได้ มีเพียงแค่คำพูดเบาๆ ของเด็กชายตัวเล็กๆ ที่ยื่นจอยเกมมาให้ตรงหน้า
.
“ป๊า…มาเล่นจอยเพลย์สี่กันมั้ย”
.
และเกมที่คุณบดินทร์เล่นกับลูกชายก็คือ God of War 4 ที่ลงให้กับเครื่อง PS4 ที่ในหน้าจอ เขาเหมือนเป็น Kratos พ่อที่บอบช้ำมาทั้งชีวิต และข้างๆ เขาก็คือ Atreus ลูกชายที่กล้าหาญ ดื้อรั้น แต่เต็มไปด้วยความรัก เหมือนในชีวิตจริงของเขาไม่มีผิด
.
“ใช่ครับ…ผมเล่น God of War 4 กับลูกชาย ทั้งที่ยังมีถุงหน้าท้องห้อยอยู่ แต่ลูกไม่เคยรังเกียจ หรือสมเพช มีแต่เสียงเชียร์ให้สู้ต่อ เขาหัวเราะเมื่อผมพลาด เขาช่วยแนะนำว่า ‘ป๊า กด R1!!’ เขาเอียงหัวมองเวลาผมหลับคาจอย แล้วพูดว่า ‘งั้นป๊าพักก่อนนะ เดี๋ยวเราค่อยเล่นต่อพรุ่งนี้ก็ได้’
.
วันไหนที่ผมท้อ ไม่อยากลุก ไม่อยากแม้แต่จะหายใจ ลูกจะเดินมาถามแค่ว่า ‘วันนี้ป๊าไหวมั้ย เล่นจอยเพลย์ 4 กัน’ และทุกครั้งที่เสียงลูกพูดแบบนั้น… เหมือนพลังชีวิตของ Kratos กลับมาอีกครั้ง แม้ในโลกความจริง พ่อคนนี้ยังต้องพึ่งถุงหน้าท้อง ต้องกินอาหารเหลว หมดแรงแม้แต่จะเอ่ยคำใด แต่ในเกม…ผมยังได้เดิน ได้วิ่ง ได้ต่อสู้ และที่สำคัญ…ผมได้ทำทุกๆ อย่างไปพร้อมลูก บางคนเล่นเกมเพื่อฆ่าเวลา แต่ผมเล่นเกม…เพื่อ ‘ต่อชีวิต’ เพื่อไม่ให้หัวใจผมตายไปก่อนร่างกาย เพราะข้างๆ จอยเกมนั้น คือลูกชายที่ยังเชื่อเสมอว่า พ่อของเขา…แข็งแกร่งพอที่จะกลับมายืนได้อีกครั้ง”
คุณบดินทร์กล่าว
.
จากวันที่ คุณบดินทร์หมดแรงจนแทบยกจอยไม่ไหวในวันนั้น ผ่านมา 4 ปี ตอนนี้เขากลับมาเป็นปกติและหายจากมะเร็งจนเรียกได้ว่า เกือบมาใช้ชีวิตได้อย่างปกติแล้ว แต่สิ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนคือ คุณบดินทร์ยังคงเล่นเกมกับลูกชายเหมือนเดิม ยังคงเคียงข้างกันในโลกแห่งจินตนาการบนจอทีวี กับ “วิดีโอเกม” ที่ผู้ใหญ่หรือใครหลายคนมองว่าเป็นเรื่องไร้สาระ แต่มันคือ “พลัง” ให้กับคนคนหนึ่ง ลุกขึ้นสู้กับความทรมานของโรคร้ายและลุกขึ้นสู้อีกครั้ง
.
“และผมก็ยัง…แกล้งแพ้ให้เขาเหมือนเดิม ก็แหละ…เป็นพ่อต้องแพ้บ้าง เพื่อให้ลูกได้ชนะ เหมือนวันที่พ่อเคย ‘แพ้ทุกอย่าง’ แล้วลูกคนนี้… คือคนที่ ‘ดึงพ่อกลับมาชนะอีกครั้ง'”
คุณบดินทร์กล่าวสรุป
.
อนึ่ง บทความนี้ขออนุญาตจากคุณบดินทร์เพื่อนำมาเรียบเรียงใหม่เพื่อโพสต์ลงเพจเกมถูกบอกด้วยแล้ว
.
อสอง ติดตามอ่านเรื่องราวทั้งหมดได้ที่หน้าเพจส่วนตัวของคุณบดินทร์ได้เลย
